OLE OLE OLE OLEEEEEEE

Nederland naar de halve finale en gewonnen van Brazilie, wie had dat gedacht? EN HOE!!! Heb tot het einde van de wedstrijd op het puntje van mijn stoel gezeten, en na het fluitsignaal braken we met alle hollanders de hele tent af in de Angkor What? bar, waar ik vandaag flink de gevolgen van heb ondervonden. Ben flink ziek van de drank:) maar laten we verder gaan bij waar we waren gebleven.

Dag 85:
Vanochtend ben ik om half negen opgestaan, want om 9:40 werden we opgehaald en naar het busstation gebracht. Iets over tien zaten we in de bus en om half elf vertrokken we richting Battambang. Er zat alleen een vrouw met krijsende baby achter ons dus slapen zat er niet echt in. Om half twee kwamen we aan in Battambang. We werden aangesproken door een leuke en kale Cambodjaanse tuktukdriver die ons gratis naar Royal hotel wilde brengen (waar hij uiteraard commissie kreeg). Hier twee kamers geboekt en ik slaap in de kamer met JOB. Daarna zijn we met dezelfde tuktukdriver een tour rond Battambang gaan doen. We gingen eerst naar de bamboe-trein, wat een hele leuke hobbelige en vooral lawaaierige ervaring was. De tegenliggers die we tegenkwamen moesten hun treintje demonteren omdat wij met z'n vieren zwaarder waren en dus voorrang kregen, haha! Na dit avontuur zijn we naar een heuvel genaamd Phnom Sampeu gegaan. Hier gingen we met de motortaxi (met z'n tweeen achterop) naar boven en naar beneden, wat een rit! Boven was een tempel die door de Khmer Rouge omgetoverd was tot een gevangenis en vlakbij was een rots waar bovenaan de executies plaatsvonden en de lichamen naar beneden werden gegooid, geschopt etc. Ook was er een stiva met schedels. We werden van de verhalen een beetje stil, maar onze 'gids' brak het ijs al snel door te vragen tegen wie nederland moet spelen, we kwamen niet meer bij van het lachen dat hij ons dat vroeg op deze specifieke plek waar wij vol respect zo stil voor waren. Daarna naar de top om de pagoda te zien en uiteraard een geweldig uitzicht te bekijken. Beneden nog stop gemaakt bij een rots waar elke dag rond bepaald tijdstip een zwerm van MILJOENEN vleermuizen uitkomt (duurt maar liefst een uur). Toen waren we moe en gingen we terug. Thuis gedoucht en beetje uitgerust, en om negen uur gingen we naar de riverside bar&restaurant om te eten en te zuipen. Er was alleen om precies te zijn niemand behalve wij, haha. We werden er tevens door de eigenaresse in nachtjapon om half twaalf uitgekickt, terwijl er ookal iemand op de pooltafel lag te slapen. Vreemd land dit. Terug in het hotel nog wat televisie gekeken en toen gaan slapen.

Dag 86:
Vandaag uitgeslapen, elf uur ontbeten en om half 1 stonden onze motorbikes klaar die we gingen huren. Ze waren alleen manual, dus er moest geschakeld worden. Job en ik hadden heel stoer gezegd dat wij wel zouden rijden, en iedereen kent de opmerking 'vrouw achter het stuur, bloed aan de muur', nou in dit geval was het bijna het busje van het hotel, hahahaha. Gelukkig kreeg ik het al snel onder de knie en was het doperwthelm op en gaan. Anouk voelde zich ziek, ging niet mee, dus maike zat alleen op haar bike. Vond in de stad en op de stoffige zandpaden rijden best spannend. We zijn bij een tempel gestopt, waar een hangbrug tegenover zat die over de rivier ging, werkelijk waar super mooi!!! Er was alleen storm op komst dus besloten we terug te gaan, zo konden we ook kijken hoe het met Anouk ging en kon die miss 's middags mee. Onderweg helaas al aardig wat spetters opgevangen. Met Anouk ging het wat beter dus ging ze de middag mee. We gingen naar het Kamping Poy meer en de dam, wat letterlijk een klere eind rijden was. Met houten kont en bijna op het punt gestaan te hebben om om te keren omdat we dachten dat we er miss al langs waren gereden toch doorgegaan, en bleek zeker de moeite waard! Door de regen en hagelbuien teruggereden met soms een gangetje van 90 km/h, haahahah wie had dat gedacht? Thuis naar Smoking Pot restaurant gegaan en meesterlijke hamburger gegeten. Daarna was het negen uur en dus tijd voor de Engeland-Duitsland werdstrijd. Hierna lekker gaan slapen.

Dag 87:
Vanochtend ging om zes uur de wekker omdat om 7 uur onze boot terug naar Siem Reap vertrok. En wat voor boot? Een shitty boot en we zaten achter de motor die me toch een lawaai maakte, lekker kletsen en relaxen was dus gewoon onmogelijk. De boottrip duurde maar liefst acht uur, en hoewel het schitterend was om te zien, begon aan het einde mijn houten kont de pret toch wel aardig te drukken. Om drie uur 's middags kwamen we aan en wachtte onze free pick-up ons op. Deze bleek toch niet gratis te zijn en we hadden een aardig verhitte woordwisseling met de tuktukdriver, hahaha. Bij Smiley's weer een kamer met Job gedeeld en 's avonds de wedstrijd gekeken in de Angkor What? bar.

Dag 88:
Vanochtend zou ik om acht uur opgehaald worden en naar Samrong teruggaan. Om half negen kwam er een taxi voorrijden, waar twee andere instapten, niemand wist dat dit ook mijn taxi was. Personeel van Smiley's niet, de taxi chauffeur niet, ik niet en de mensen die erin stapten niet. Topcommunicatie! Toen ik om 9 uur Ya belde kreeg ik te horen dat dat mijn taxi was, gemist dus. De volgende kon pas om twaalf uur komen en aangezien ik me verschrikkelijk ziek voelde toen DIRECT mijn bed ingedoken. Ik denk dat ik te snel gejuicht had, want ben weer terug bij af. Half drie was ik in Samrong, mijn inmiddels vertrouwde bedje opgezocht en werd pas kwart over vijf wakker. Hoop nieuwe mensen hier, leuk! 'S avonds lekker gegeten en kaartspel genaamd Backpacker gespeeld. Daarna was het bedtijd. Leuk om iedereen hier weer te zien, de beesten en Mieng Huo hebben me zeker gemist hoor, waren niet van me af te slaan. Tevens is Khoeng hier ook weer, dit keer voor een maand!

Dag 89:
Vanochtend ging de wekker om half zeven en stonden we om half acht bij het ziekenhuis. Bij de meeting hoorden we dat een meisje een zelfmoordpoging had gedaan door 15 paracetamolpillen te slikken omdat ze ruzie met haar vader had, dus dit was goed begin van de dag. Daarna begonnen met nieuw pad, wat betekende dat we gras weg moesten hakken. Zweette me helemaal de pleures en natuurlijk gelijk een blaar. 'S middags bedden geschuurd omdat de stenen voor het pad niet geleverd konden worden, de truck was kapot, typisch! 'S avonds hebben we mijn dvd 'into the wild' gekeken, en iedereen haakte al snel af maar Mark en ik hebben hem tot het einde afgekeken. Super goede film! Daarna naar bed want was kapot.

Dag 90:
Vanochtend hoorde we dat er vannacht een patient was weggelopen omdat hij de rekening niet kon betalen (iets wat hier regelmatig schijnt voor te komen) en dat er drie nieuwe baby's zijn geboren! Daarna met de ronde meegelopen, vind het echt vet interessant! Rond uur of negen toen samen met Kim (Zweedse JONGEN) bedden geschuurd en 's middags cement gemixt en begonnen met stenen leggen, wat ben ik toch een natuurtalent in dit soort dingen;) 'S avonds begon het aardig te waaien en dacht iedereen dat het ging stormen, dus om half acht gingen de meesten al naar bed! Jolien, Mark, Peter en ik bleven op tot maar liefst negen uur en hebben ons rot gelachen om van alles en nog wat, heerlijk avondje.

Dag 91:
Vanochtend naar de meeting gegaan, maar heb eerlijk gezegd niet zo goed opgelet want was echt nog te slaperig (negen uur gisteravond was ook wel ERG laat uiteraard). Om acht uur kwam Khoeng me ophalen en heeft me meegenomen naar een Orphanage waar een groep engelse scholieren aan het werk was. Heb hier de ochtend geholpen. Wat zijn engelsen toch typisch af en toe, ze voerden geen reet uit en zagen er niet uit (cowboyhoeden voor de jongens en hoerige meiden). Rond een uurtje of elf was ik terug bij onze homestay, zag helemaal wit van het schuren van de muur en nam gelijk een douche. Daarna tas ingepakt en naar Siem Reap vertrokken om half twee. Slaap bij Smiley's met Jolien op de kamer en alle meiden gingen naar Angkor Wat en ik ging als 'one of the guys' met de vier kerels uit eten. Werd wel beetje gek aangekeken, hahahaha. 'S avonds iedereen in oranje gestoken en om negen uur was DE wedstrijd uiteraard. Vanaf daar weten jullie wat er gebeurde, maike dronken en nu vandaag ziek en brak.:D Je zou toch denken dat ik inmiddels mijn lesje wel geleerd heb? Die eigenwijsheid heb ik denk ik van mijn moeder:P


Dikke knuffel en kus,
Maike